ทดลองอ่าน ความเร็ว ความรัก และมายา : ตอนที่ 5
ตอนที่ 5
เช้าวันรุ่งขึ้น ปณัยก็ต้องเข้ามาที่งานมอเตอร์โชว์ เพื่อเตรียมต้อนรับลูกค้าวีไอพี เขาถือโอกาสนี้เข้ามาก่อนเวลาเพื่อดูความเรียบร้อยที่บูทบริษัทไปด้วย การวางแผนการทำงานแบบยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายๆ ตัวเป็นสิ่งสำคัญในการทำธุรกิจ การจัดสรรเวลาไม่ดีแม้เพียงไม่กี่นาทีก็อาจชวดเงินหกเจ็ดหลักไปได้ง่ายๆ
เขามองป้ายด้านหน้าเขียนชื่อบริษัท ชื่อแบรนด์รถที่นำเข้า ด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษขนาดใหญ่สีแดงเพลิงเด่นชัด สีประจำบริษัทและแบรนด์รถที่รู้จักทั่วโลก แบรนด์นี้ไว้ใจให้บริษัทปณัยเป็นตัวแทนนำเข้าแต่เพียงผู้เดียว
พนักงานไหว้และโค้งให้ยามเขาเดินผ่าน ต่างเกรงและกลัวเพราะความเด็ดขาดและเอาจริงหากลูกน้องทำผิดพลาด ปณัยรู้ ผู้ใหญ่ในวงการรถเคยเตือนเขาให้ลดกำแพงลงบ้าง กับลูกน้องคนทำงานให้มีทั้งพระเดชและพระคุณ เขาน้อมรับคำสอนแต่ยังทำไม่ค่อยได้เท่าไร งานเครียดงานเร่ง ไหนจะดูผับ แข่งรถ ทุกอย่างรัดตัวและแข่งกับเวลาทั้งสิ้น หล่อหลอมให้เขาแข็งกระด้าง การเปลี่ยนแปลงตัวเองโดยเฉพาะนิสัยที่ทำจนชิน ยาก ยากทีเดียว
เขาเรียกผู้จัดการมาคุยเรื่องยอดจองและปัญหาต่างๆ หน้างาน แม้จะรับฟังมาจากวรัททุกเย็นแล้ว แต่ก็ต้องคุยกับคนที่ปฏิบัติจริงด้วย
เอกสารปึกหนาแต่เป็นสิ่งที่เขาดูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แค่พลิกดูยอดสำคัญๆ ความเหมาะสมของดีลพิเศษที่มอบให้ลูกค้า ครู่หนึ่งเขาก็ส่งเอกสารเหล่านั้นคืน
เขาเดินทักทายพริตตี้สาวๆ อย่างกันเอง เขารู้ผู้คนซุบซิบในด้านนี้ ปณัยดุโหด แต่กับน้องๆ พริตตี้ทั้งในงานอย่างนี้กับในสนามแข่ง ปณัยจะเล่นด้วย แต่ก็เล่นในกฎเกณฑ์ของตนเองอย่างที่สาวไหนถ้าไม่ยอมรับ เขาก็พร้อมตัดสัมพันธ์ทันที
วรัทเดินเข้ามาใกล้พลางเอ่ย “ท่านถึงแล้วครับ”
เขาพยักหน้าแล้วเดินออกไปหน้าบูท ชายในชุดสูทร่างท้วมเห็นพุงกลมนำหน้า แต่เนกไทผ้าไหมสีน้ำเงินเข้มที่สวมใส่พอจะบดบังได้บ้าง ผมสีเทาตามอายุ ใบหน้าอูมด้วยไขมันส่วนเกิน แต่ท่าเดินกระฉับกระเฉงและกร่างตามอำนาจวาสนาที่มีคนยกยอปอปั้น แต่ช่างเถิด จะใหญ่โตมาจากไหน ใช้เงินอะไรมาซื้อรถของเขาปณัยไม่สน แค่เป็นลูกค้าเพิ่มยอดให้บริษัทก็พอแล้ว
“สวัสดีครับท่าน” เขายกมือไหว้ด้วยท่าทีอ่อนน้อม มันเป็นการแสดง เขาท่องไว้ในใจ
ท่านรับไหว้แล้วตบไหล่เขาเบาๆ อย่างให้ความสนิทสนม ปณัยยอมรับได้เพราะท่านคือลูกค้าคนสำคัญ ซื้อรถเขาไปแล้วหลายคัน รุ่นใหม่ยิ่งปรับโฉมเจ๋งๆ ท่านไม่มีพลาด
“ไหน ดูรุ่นสปอร์ตที่ว่ามาใหม่ปีนี้ซิ โบรชัวร์ที่ส่งไปสวยจริงๆ เครื่องแรงสมชื่อใช่ไหม”
“ครับท่าน เชิญครับ” เขาผายมือให้ผู้ใหญ่เดินนำแล้วก้าวตามไปติดๆ โดยมีวรัทเดินตามหลังเขามาไม่ห่าง พร้อมทั้งการ์ดของเขาเองและท่าน
สปอร์ตคาร์สีแดงร้อนแรงเปิดประทุนคือรถที่ท่านหมายปอง พนักงานหลบให้เจ้านายอย่างเขาเป็นผู้พาแขกวีไอพีชมเอง ปณัยพาเดินไปด้านหน้ารถ ชี้มือไปยังช่องหน้าฝากระโปรง
“รุ่นนี้ต่อยอดมาจากรุ่นก่อนครับ มี S-Duct เหมือนเดิมนะครับท่าน ตามหลักการ Aerodynamics ให้ลมที่ผ่านช่องนี้กดฝากระโปรงทำให้รถเกาะถนนแน่นยิ่งขึ้นเวลาวิ่งเร็วๆ ครับท่าน”
เขาพาอ้อมมาดูล้อรถ “ล้ออัลลอยน้ำหนักเบา หน้ากว้างยี่สิบนิ้วมาตรฐาน”
ท่านยิ้มตอบรับว่าดีๆ อยู่ตลอดเวลา
ปณัยพามาดูหลังรถบ้าง “ไฟท้ายวงกลมคู่ทั้งสองฝั่งครับท่าน นี่เป็นดีไซน์ใหม่ของปีนี้เลย”
“สวยมาก เห็นว่าม้าห้าสิบตัวเลยใช่ไหม” ท่านถามถึงความแรงของเครื่อง
ปณัยเอื้อมมือไปโอบเอวพริตตี้ร่างสะคราญที่ยืนพิงตัวรถ “ผมขอพื้นที่นิดนะคนสวย”
หญิงสาวหุ่นงามชม้ายตาให้เขาก่อนเคลื่อนตัวอย่างเชื่องช้าหลบให้เขาเปิดประตูรถ
“เชิญครับท่าน” เขาผายมือ
เมื่อเข้ามานั่งภายในรถแล้วเขาก็อธิบายความโอ่อ่าของห้องโดยสาร เบาะนั่งมีการปรับแต่งทั้งตำแหน่งคนขับและคนนั่งให้เหมาะกับสรีระมนุษย์ เพื่อความสะดวกและปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
“การสั่งการทุกอย่างอยู่บนพวงมาลัยรถเท่านั้นนะครับท่าน ตามหลักการ Eyes on the road, hands on the wheel”
ลูกค้าวีไอพีหัวเราะพร้อมยิ้มกว้างพาให้เห็นเนื้อที่คางเป็นสองชั้น “แหม่ ผมชอบ ชอบจริงๆ ไอ้สโลแกนนี้เนี่ย”
เขาก้มศีรษะนิดๆ “ครับท่าน เราอยากให้ท่านปลอดภัยเสมอทั้งบนถนนและในสนามแข่ง”
ปณัยลอบยิ้ม รู้ว่าท่านไม่ขับโหมดรถแข่งอยู่แล้ว
“เครื่องยนต์วางตรงกลางนะครับ เป็นเทอร์โบคู่ มีขนาด 3.9 ลิตร กำลังสูงสุด 710 แรงม้า แรงบิดสูงสุด 775 นิวตันเมตรครับ ทำความเร็วจากศูนย์ถึงร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงภายในสามวินาทีครับท่าน”
“เฮ้ย เจ๋งมากคุณปณัย เห็นว่าเครื่องแรงแต่น้ำหนักรถเบาลงยี่สิบโลเลยใช่ไหม”
“ใช่ครับท่าน” ปณัยยิ้ม ลูกค้าที่จะซื้อรถสนนราคาขนาดนี้ก็ต้องทำการบ้านมาบ้าง ดังนั้นข้อมูลต่างๆ ของรถทุกรุ่นที่เขาขาย ปณัยต้องศึกษามาอย่างละเอียดลออ ดีว่าเขารักเรื่องรถและความเร็ว การหาข้อมูลเรียนรู้จึงไม่ใช่เรื่องยากเกินไป
“รุ่นนี้ใช้ได้เลย ถูกใจผมจริงๆ แล้วประทุนล่ะเปิดปิดคล่องอยู่นะเห็นเขาว่า” ท่านถามแล้วเงยหน้าขึ้นมองหลังคาที่เปิดกว้างอยู่ในเวลานี้
“แน่นอนครับ นี่เป็นอีกสิ่งที่ผมอยากโชว์เลย เปิดปิดประทุนรุ่นนี้ใช้เวลาแค่สิบสี่วินาทีเท่านั้น”
ทันทีที่เขากดปุ่มฟังก์ชัน ด้านหลังก็มีโครงเหล็กเด้งขึ้นมา หลังคาที่พับอยู่ค่อยๆ ปรากฏแล้วโยกขึ้นคลุมด้านบนสวมเข้ากับกรอบกระจกหน้ารถพอดิบพอดี ปณัยกดหน้าต่างด้านข้างขึ้นทั้งสองฝั่ง แล้วเขากับแขกวีไอพีก็นั่งอยู่ในห้องโดยสารมิดชิด ในเพียงเวลาไม่ถึงที่ชีพจรจะเต้นครบหนึ่งนาทีเลยด้วยซ้ำ
ลูกค้าคนสำคัญพอใจกับการนำชมรถเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเซ็นสัญญาเป็นที่เรียบร้อยปณัยก็เดินไปส่งท่านถึงที่เลยทีเดียว ท่านยังโอ่ว่าหากใช้แล้วถูกใจจะซื้อให้ลูกหลานอีกสักคัน
“วิน เช็กกับฝ่ายขายหน่อยว่ารุ่นนี้จะส่งได้เมื่อไหร่ ท่านชอบให้ส่งรถเร็วหลังงานจบ” ปณัยพูดกับคนสนิทขณะเดินจากด้านหน้าอาคารกลับเข้ามายังบูทโชว์
“ครับ บ่ายนี้นายมีประชุมเทเลฯ กับทางโน้นนะครับ” วรัทเตือน
ปณัยพยักหน้ารับ เขาสบายใจที่งานมอเตอร์โชว์ปีนี้ยอดขายดีกว่าปีก่อนเป็นเท่าตัว แค่ไม่กี่วันก็ได้ยอดเกินเป้า สมกับที่หลายๆ คนบอกว่าปีนี้เศรษฐกิจเฟื่องฟู ถ้าบ้านเมืองเป็นอย่างนี้ไปตลอดก็คงดี ขณะคิดเรื่อยเปื่อยสายตาของเขาก็เหลือบเห็นบูทรถบริษัทคู่แข่งแวบๆ
“ไปโฉบดูเพื่อนเราหน่อยดีกว่า” เขาเรียก ‘เพื่อน’ ประชดไปอย่างนั้น ความจริงทั้งสองบริษัทห้ำหั่นกันเอาเป็นเอาตาย
เมื่ออ้อมมาอีกด้านหนึ่งของอาคารจัดแสดง บูทขนาดใหญ่พอๆ กันกับของบริษัทปณัยตั้งเด่นหรา รถซูเปอร์คาร์อีกตระกูลจอดเรียงสามคัน ดีไซน์งามไม่แพ้กัน ปณัยเองก็ยอมรับว่ารูปลักษณ์และสมรรถนะเอาจริงๆ แล้วแทบกินกันไม่ลง จะต่างกันก็ที่ดีไซน์กับเทคนิคทางวิศวกรรมที่ช่วยทั้งการขับขี่บนท้องถนนธรรมดาๆ กับในสนามแข่งที่จะตัดกัน
ใครๆ ก็รู้ว่าสองบริษัทนี้คือคู่แข่ง
ผู้คนในงานให้ความสนใจรถของบูทนี้ไม่น้อยไปกว่าบูทของเขา พนักงานขายต่างยุ่งทำหน้าที่ตัวเอง แต่สายตาของปณัยมองสาวๆ มากกว่า ดูแล้วสวยพอๆ กันกับบูทของเขา
“บูทเราน่าจะลูกค้าเยอะกว่านะครับนาย” วรัทเอ่ยเบาๆ ไม่รู้เอาใจเขาหรือยังไง
ปณัยเบ้ปาก “พอกัน เราต้องทำโพรโมชันให้ดี ตรงนี้ละจะช่วยให้ลูกค้าตัดสินใจได้ชัดเจนขึ้นถ้าเจอดีลโดนๆ”
“ครับ” วรัทค้อมศีรษะนิดๆ ขณะรับคำอย่างเคย
ปณัยกำลังจะเดินผ่านเพื่อกลับไปบูทตนเอง แต่แล้วก็ต้องขมวดคิ้ว เขม้นมองพริตตี้นางหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างรถสีส้มดีไซน์โฉบเฉี่ยว ประตูเปิดค้างแบบดันขึ้นบนจนเหมือนรถคันนั้นพร้อมจะบิน
“เฮ้ย! นั่นมัน...”
วรัทมองตามสายตาเจ้านายอย่างรวดเร็ว
** หมายเหตุ: นิยายที่ลงในเว็บยังไม่ใช่ฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ **
