ทดลองอ่าน ซีรีส์ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์ : มาลีเริงไฟ : ตอนที่ 3
ตอนที่ 3
ออฟฟิศของสถานีวายอีเอสทีวี ตั้งอยู่ชั้นแปดจากทั้งหมดสิบสี่ชั้น เมื่อก้าวออกจากลิฟต์ เลี้ยวขวาไปสามสี่ก้าวก็จะพบทางเดินทอดยาว และตามมาด้วยห้องทำงานของผู้บริหารแต่ละฝ่ายแบ่งแยกกันออกไป
อัคนีจูงมือภรรยาก้าวไปยังห้องทำงานส่วนตัวของเขา ซึ่งหน้าห้องมีป้ายแปะไว้ว่า รองประธานกรรมการฝ่ายกลยุทธ์และการตลาด
“ยิหวาคิดจะทำอะไร” เมื่อเข้ามาแล้ว อัคนีก็ยิงคำถามออกไปทันที แต่ยังคงน้ำเสียงอ่อนโยน ไม่มีร่องรอยตำหนิแม้สักน้อย ณัฐยาซึ่งเดินตามหลังมา จึงเป็นฝ่ายปิดประตูห้องทำงานให้อัคนีแล้วค่อยเข้ามาสมทบ
“ยิหวาอยากพิสูจน์ตัวเองไงคะ ตอนนี้หนึ่งไม่อยู่แล้ว ยิหวาถือหุ้นพอๆ กับหนึ่ง ยิหวามีสิทธิ์” ญานีนตอบชัดถ้อยชัดคำ
“ใช่ ยิหวามีสิทธิ์ แต่การจะไปนั่งทำงานตำแหน่งนั้นต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการด้วย สำคัญที่สุด ยิหวายังไม่พร้อมสำหรับเก้าอี้ตัวนั้น ต้องใช้เวลาอีกมาก” อัคนีพูดตรงๆ
“ยิหวามีทั้งพี่เดี่ยว พี่ณัฐ ยิหวาไม่กลัวอะไรทั้งนั้นค่ะ”
“แต่ก็ทำตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้ พี่ว่ายิหวาพิสูจน์ด้วยการทำงานในส่วนของตัวเองให้ดีก่อนดีไหมจ๊ะ ถ้างานเราออกมาดี ยังไงคุณพ่อก็ต้องมองเห็น” อัคนีพยายามใช้น้ำเย็นเข้าลูบ ซึ่งณัฐยาก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
ระหว่างนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น คนเคาะไม่รอให้ใครมาเปิด ผลักประตูเข้ามาเองดื้อๆ บ่งบอกว่าร้อนใจอย่างที่สุด!
วิญญูกับวารุณนั่นเอง
วิญญูนั้นหน้าบึ้งจัด ขณะที่วารุณมีแต่รอยยิ้มสมเพช
“แกทำบ้าอะไรของแก ยายยิหวา ไปออกคำสั่งแบบนั้นได้ยังไง”
วิญญูกระชากเสียงถาม ญานีนยิ้มพอใจก่อนตอบเสียงเครือ
“ในที่สุด พ่อก็มาหายิหวาแล้ว”
ทุกคนในที่นั้นต่างอึ้งไปกับเหตุผลที่แท้จริงของญานีน โดยเฉพาะวิญญู ถึงกระนั้น ความที่เขากับลูกสาวบ้านนี้ไม่เคยคุยกันดีๆ เลยสักครั้งเขาจึงทำได้แค่ตวาดกลับไป
“แกมันบ้า! แกเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นได้ยังไง”
“ยิหวาไม่ได้ล้อเล่นนะคะ ยิหวาเอาจริง”
“แต่แกจะเอาปัญญาที่ไหนไปบริหารงาน แค่เลือกละคร แกยังไม่มีเซนส์เลยว่าเรื่องไหนสนุกเรื่องไหนทำเรตติ้ง!”
“นั่นมันเมื่อก่อน แต่หลังจากวันนี้ยิหวาจะเป็นคนใหม่ ยิหวาจะทำให้ได้”
“งั้นแกก็ทำหน้าที่ของแกให้มันดีก่อนก็แล้วกัน” วิญญูตัดบท
“พ่อก็รักก็ดันแต่ยายหนึ่ง ขนาดมันนอนเป็นผักอยู่แบบนั้น พ่อก็ไม่เคยคิดจะให้โอกาสยิหวา” ญานีนเค้นเสียงด้วยความอัดอั้น วิญญูกับวารุณชะงัก
“แกถามตัวเองดีกว่าไหมว่าทำไมฉันถึงทำอย่างนั้น เพราะหนึ่งเขาเก่งไง ส่วนแกมันไม่ได้เรื่องสักอย่าง!”
คนเป็นพ่อชี้หน้าลูกสาวนิ้วสั่นระริก วารุณรีบแตะแขนสามีเพื่อเตือนสติ ขณะที่อัคนีก็จับแขนภรรยาไว้เป็นเชิงบอกให้พอได้แล้ว
“ผมขอโทษคุณพ่อแทนยิหวาด้วยครับ ผมผิดเองที่ดูแลยิหวาไม่ดี”
“พี่เดี่ยวพูดแบบนี้ แสดงว่าก็คิดว่ายิหวาบ้าเหมือนกันใช่ไหม!”
ญานีนอดไม่ได้หันไปต่อว่าสามี ก่อนจะหันกลับมาทางบิดาอีกครั้ง
“พ่อรู้ไหมว่าทำไมยิหวาถึงกลายเป็นแบบนี้ เพราะมีพ่อที่ไม่เคยรักไม่เคยสนใจ แอบไปมีเมียน้อยไงล่ะ!”
“นังยิหวา!” วิญญูคำราม ทำท่าจะเข้าไปตบปากลูกสาว แต่วารุณรั้งเอาไว้
“ใจเย็นๆ ค่ะคุณ ค่อยๆ คุยกันดีกว่า...หนูยิหวา น้าเข้าใจนะว่าหนูรู้สึกยังไง แต่นี่ไม่ใช่การเล่นขายของ เราจะยกให้คนที่ไม่...มีประสบการณ์ร่วมบริหารได้ยังไง การแข่งขันทีวีเวลานี้มันสูงมาก เราต้องการทีมที่แข็งแรงมากจริงๆ” วารุณเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทว่าเน้นหนักทุกคำพูด สายตาจริงจัง จากนั้นก็ดึงมือวิญญูออกจากห้องไป
ญานีนยังคงมองตามหลังทั้งสองไป กระทั่งประตูห้องปิดลงดังเดิม หญิงสาวหน้าเจื่อนลงทันตา
“ยิหวาสอบตกตั้งแต่วันแรกเลยใช่ไหมคะพี่เดี่ยว”
“ยิหวาต้องคิดให้รอบคอบมากกว่านี้ ที่สำคัญ ต้องปรึกษาพี่ก่อน ไม่ใช่นึกอยากจะทำอะไรก็ทำแบบนี้ อยากจะเป็นผู้บริหารต้องใช้เวลาเรียนรู้” คราวนี้น้ำเสียงอัคนีตำหนิตรงๆ
“เราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกเยอะ แต่ตอนนี้ยิหวาคงยังไม่พร้อม...พี่ณัฐครับ รบกวนพายิหวาไปที่ห้องก่อนครับ”
“เชิญค่ะ คุณยิหวา” ณัฐยาผายมือเชิญ ญานีนอิดออด แต่ครู่ต่อมาก็ยอมออกจากห้องทำงานของอัคนีไปแต่โดยดี
----------
ขณะที่ออกมาจากห้องทำงานของอัคนี ญานีนและณัฐยาสวนทางกับพนักงานระดับล่างสองสามคนซึ่งทำงานขึ้นตรงต่อผู้บริหาร แน่นอนเรื่องที่ญานีนสั่งไอศูรย์คงแพร่สะพัดไปทั่วแล้ว สายตาที่พนักงานมองมาทาง ญานีนจึงมีแต่ความดูหมิ่นและปราศจากความยำเกรง เห็นอย่างนั้น หญิงสาวก็เกิดความอยากเอาชนะขึ้นมา
“พี่ณัฐคะ เข้าห้องไปก่อนนะคะ ยิหวาขอเข้าห้องน้ำก่อน”
ฝ่ายนั้นรับคำ ส่วนตัวญานีนเองเดินย้อนกลับมาทางเดิม กดลิฟต์ลงไปชั้นสองของตึก แล้วเปิดประตูเข้าไปในห้องเดียวที่มีบนชั้นนั้น
ห้องฝ่ายข่าว...ฝ่ายที่นับว่ามีความสำคัญมากและเป็นคอนเทนต์ที่ใหญ่ที่สุดของวายอีเอสทีวีในเวลานี้!
ด้วยความที่เป็นห้องขนาดใหญ่ นั่งอยู่รวมกันหลายคน โดยระดับผู้บริหารจะมีห้องทำงานของตัวเองเป็นห้องกระจกใส ขณะที่ระดับหัวหน้าจะเป็นแบบโต๊ะตัวใหญ่ที่มีฉากกั้น ส่วนพนักงานทั่วไปนั้นอยู่ในลักษณะนั่งเรียงแถวกันไปจนเต็มห้อง ซึ่งตอนนี้ค่อนข้างวุ่นวายเพราะทุกคนกำลังทำงานกันอยู่
แต่การปรากฏตัวของญานีนนั้นเรียกสายตาทุกคู่ให้หันมาจับจ้องได้ในทันใด
ญานีนไม่สนใจสายตาเหล่านั้น เลือกที่จะก้าวฉับๆ ตรงไปยังห้องกระจกห้องหนึ่ง ซึ่งมีขนาดกว้างที่สุดในบรรดาห้องทั้งหมด
ห้องของผู้อำนวยการฝ่ายข่าว
ห้องของวิรัลยา...
ห้องดังกล่าวมีโต๊ะตั้งอยู่สองตัว หนึ่งในนั้นคือโต๊ะของไอศูรย์ เจ้าตัวเพิ่งจะทรุดกายลงนั่งได้ไม่ถึงนาที
“คุณต้องการอะไร” เขาผุดลุกขึ้นด้วยความตกใจระคนไม่ชอบใจ เมื่อจู่ๆ ญานีนก็โผล่พรวดเข้ามาในพื้นที่ของเขา
ญานีนเหลือบมองบนโต๊ะทำงานของวิรัลยา ก็เห็นว่านอกจากความสะอาดและความเป็นระเบียบแล้ว ยังมีแจกันปักดอกกุหลาบสีแดงอยู่ด้วย กุหลาบนั้นดอกโตและสีสวยสด อันแสดงว่าเขาเพิ่งนำมาปักวันนี้หรือไม่ก็อาจจะทุกวัน
“กุหลาบแดงบอกรักบนโต๊ะที่ว่างเปล่างั้นเหรอ”
“คุณต้องการอะไร” ไอศูรย์ถามย้ำด้วยเสียงที่แข็งกว่าเดิม
ญานีนไม่ตอบ แต่เดินไปหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ประจำตัวของวิรัลยา ถือวิสาสะหยิบแฟ้มบนโต๊ะขึ้นมาเปิดอ่าน ไอศูรย์กรากเข้ามาเพื่อจะกระชากออก แต่หญิงสาวดึงเอาไว้ ตอนนั้นพนักงานด้านนอกเริ่มเมียงมองเข้ามาแล้ว
“คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้นะครับ นี่เป็นโต๊ะและเป็นงานของคุณหนึ่ง” ไอศูรย์พยายามพูดอย่างใจเย็น “คุณกลับไปที่ห้องของคุณจะดีกว่า”
ญานีนยกมือห้ามเขาพูด เพราะหล่อนกำลังอ่านแฟ้มตรงหน้าอย่างตั้งใจ
“คุณยิหวา...” ไอศูรย์หมดความอดทน เขายื่นมือไปกระชากแฟ้มนั่นออกอีกครั้ง แต่ญานีนกลับโยนมันลงบนโต๊ะ
“คอนเซ็ปต์รายการข่าวบันเทิงแบบใหม่น่ะ ฉันว่าเราทุ่มผิดจุด แทนที่จะเอางบไปให้พิธีกรแต่งตัวแปลกๆ เพื่อสร้างความแตกต่าง เราเน้นความรวดเร็วฉับไวให้มากขึ้นดีกว่า พวกอินสตาแกรม ทวิตเตอร์ก็รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์ ถ้ามีประเด็นด่วนที่ต้องสัมภาษณ์ก็จัดการสัมภาษณ์เลย แล้วเอาลงสื่อโซเชียลไปก่อนแค่สั้นๆ ถ้าเขาอยากเห็นฉบับเต็มก็ให้เปิดมาที่ช่องเรา”
ถึงคราวที่ทุกคนต้องอ้าปากค้าง
นี่ญานีนจริงๆ หรือ นี่คือคนที่เมื่อก่อนไร้สมอง แค่สวยไปวันๆ จริงๆ นะหรือ
“อ้อ ในส่วนของพิธีกร ฉันไม่เห็นด้วยที่จะดึงคนจากช่องอื่นมาแค่เพื่ออ่านข่าวบันเทิง โดยเฉพาะพิธีกรที่ช่างเมาท์น่ะ ไม่ควรอย่างยิ่ง ภาพ พจน์ของช่องเรา คือความจริงจัง จริงใจ ตรงไปตรงมา ไม่ใช่พวกขี้เมาท์ทำให้คนที่ตกเป็นข่าวเสียหาย แบบนั้นจะทำให้ช่องเราดูโลว์ เราควรสนับสนุนคนของเราขึ้นมาจะดีกว่า นักข่าวสาวๆ ของเราหน้าตาใช้ได้ก็มีตั้งหลายคน”
ญานีนปล่อยหมัดน็อกทุกคนอีกครั้ง จากนั้นจึงก้าวออกจากห้องทำงานของวิรัลยาไป ท่ามกลางสายตาแห่งความไม่อยากเชื่อปนทึ่งของคนที่ได้ยิน
“เดี๋ยวนี้เขามีศัลยกรรมสมองกันด้วยเหรอวะแก คุณยิหวาถึงกลาย เป็นคนละคนแบบนี้” พนักงานคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ศัลยกรรมบ้าบออะไร ฉันคิดว่า คุณเดี่ยวคงแอบสอนงานช่วงที่พักฟื้นอยู่แน่ๆ ไม่งั้นไม่มีทางเก่งได้แบบนี้หรอก ห้าหกเดือนน่ะ มากพอที่คนคนหนึ่งจะเรียนรู้งานนะเว้ย” อีกคนตอบกลับ
ไอศูรย์เองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน และนั่นก็ทำให้เขาเป็นห่วงวิรัลยาขึ้นมาทันที ถ้าญานีนเก่งขึ้นแบบนี้ เก้าอี้ของวิรัลยาก็ย่อมมีสิทธิ์สั่นคลอน ซึ่งเขาจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นไม่ได้!
** หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ **
