ทดลองอ่าน อลเวงนัก รักของมาริสา : ตอนที่ 23

ตอนที่ 23

ถูสบู่เสร็จแล้ว สระผมเสร็จแล้ว แต่มาวินยังรดน้ำนาน ยืนนิ่งอยู่ใต้ฝักบัว สาบานได้ว่าเขาร้อนไปทั้งตัว นี่ขนาดน้ำเย็นไหลแรงขนาดนี้เขายังไม่ดีขึ้น

แปลกที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ก็จริงอยู่ เป็นผู้ชายทั้งแท่ง มีเลือดมีเนื้อ นอนข้างผู้หญิงที่จัดว่า...สวยแหละ มันต้องเลือดสูบฉีด แต่นี่นอกจากเลือดสูบฉีดจนตื่นตัวแล้ว มันยังมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่านั้น

ไม่เอาๆ พอๆ เช็ดตัวให้แห้ง ใส่เสื้อผ้าซะ เช้านี้โรงแรมเลี้ยงเบรกฟาสต์ก่อนเข้าสัมมนา

แต่พอออกมา กลับได้กลิ่นหอมของเนยกับกาแฟมาแต่ไกล เขาจึงเดินไปดูทั้งๆ ที่ผมยังหมาด แต่งกายยังไม่เรียบร้อยดี พบมาริสาในชุดคลุมนอนตัวยาวยืนอยู่หน้าชุดเบรกฟาสต์บนโต๊ะอาหาร

“ทางโรงแรมเขาจัดมาให้เป็นคอมพลิเมนทารี ที่เขาจองห้องซ้อนจนคุณต้องย้ายมาห้องนี้น่ะค่ะ”

“อ๋อ ครับๆ”

“เขาโทร.มาถามว่าจะรับอะไรบ้างตอนคุณมาวินเข้าห้องน้ำไป สาก็เลยจัดการสั่งแทนคุณมาวินเลยค่ะ นั่งก่อนสิคะ”

ทั้งคู่นั่งลงที่ตำแหน่งเดิมที่นั่งกินสลัดด้วยกันเมื่อคืน ก็ดีนะ ไม่ต้องลงไปตักอาหารบริการตัวเองให้วุ่นวายที่ห้องอาหารข้างล่าง แล้วก็ยังได้นั่งรับประทานอาหารกับมาริสาอีกมื้อ...แล้วทำไมเขาต้องรู้สึกดีด้วยก็ไม่รู้

เพลนครัวซองต์ เนยแบบเค็ม ไข่ดาวแบบซันนีไซด์อัป (Sunny Side Up) เบคอน และน้ำส้ม อาหารเช้าในอุดมคติเลย เว้นแต่แบล็กคอฟฟี ปกติเขาไม่กินกาแฟขมๆ แบบนั้น

มาริสาดูเหมือนจะรู้ความคิดเขา จึงเติมนมและฉีกซองน้ำตาลให้ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยปากอะไร

เป๊ะ! นอกจากการเตแล้ว ก็มาริสานี่แหละ ที่รู้เรื่องจุกจิกเล็กน้อยของเขาได้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร

“ขอบคุณนะครับ” มาวินรับกาแฟมาจิบก่อน แอบมองดูมาริสาที่กำลังเอาน้ำเชื่อมราดแพนเค้กของตัวเอง “คุณสาครับ...”

“คะ?”

“วันนี้เลิกสัมมนาแค่บ่ายสอง เหลือเวลาอีกทั้งวัน เราไปเที่ยวกันไหมครับ”

มาริสาเงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา มือยังคงเทของเหลวเหนียวข้นสีน้ำตาลเข้มลงบนแพนเค้กควันกรุ่น

“คือ...เมื่อคืนคุณเจอเรื่องแย่ๆ มา ไม่อยากให้มองที่ที่เรามาเป็นสถานที่ที่แย่นัก ผมเลยอยากเสนอพาเที่ยว คุณจะได้เห็นว่านอกจากเรื่องไม่ดีๆ ที่นี่ยังมีไร่องุ่น เมืองจำลอง ตลาดน้ำ ที่ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอีก...ไปแค่คุณกับผม”

“...”

“คุณสา...ตกลงไหมครับ”

“ค...ค่ะ ได้สิคะ”

“ถ้าอย่างนั้น เลิกสัมมนาอย่าเพิ่งไปไหนนะครับ เดี๋ยวผมจะขอยืมรถไอ้สันพาคุณเที่ยวเอง”

“ค่ะ”

มาริสาหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้ว แต่มาวินไม่ได้สังเกตตรงนั้นนาน ชายหนุ่มมองน้ำเชื่อมหยดสุดท้ายบนแพนเค้กแล้วนึกสงสัยว่า จานนั้นเป็นแพนเค้กผลไม้หรือเป็นซุปอะไรสักอย่างกันแน่ ถ้ามาวางไว้ตรงหน้าเขา เขาคงเข้าใจผิดเอาช้อนตักซด

รายละเอียดสั่งจอง (คลิก)

กลับหน้าหลัก