เรือนหอของนรธีร์กับรงรองไม่ได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ แต่เป็นเรือนหอที่ตระกูลพนิตนันท์สร้างไว้สำหรับนพวินทร์กับรงรองเมื่อสามปีก่อนนั่นแหละ ที่นี่อยู่ห่างจากคฤหาสน์พนิตนันท์แค่ห้าร้อยเมตร เฉิดกับฉายเลยถูกส่งมาช่วยดูแลบ้านให้นายผู้หญิงคนใหม่ ของใช้ส่วนตัวของนรธีร์ก็ถูกส่งมาที่นี่จนเกือบครบแล้วภายในเวลาแค่วันเดียว ส่วนของรงรองแทบจะไม่มีอะไรติดมาเลย นอกจากกระเป๋าเสื้อผ้าหนึ่งใบจากอเมริกา ชายหนุ่มเลยให้เธอไปซื้อเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวมาเพิ่ม รวมถึงเลิกทำสีผมน่าเกลียดนั่นด้วย
เขาเป็นสามี เขามีสิทธิ์ออกคำสั่ง
นรธีร์คิดแบบนั้น จนเขากลับจากทำงานในตอนค่ำ แล้วเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่นั่นแหละ!
เสียงเพลงที่ดังออกมาจากภายในบ้าน แล้วยังจะเสียงเฮฮาโหวก-เหวกทำให้ชายหนุ่มรีบกดรีโมตล็อกรถแล้วก้าวอาดๆ จากโรงรถผ่านลานน้ำพุ ตรงมายังระเบียงบ้าน มือหนาเปิดประตูไม้สักทองเข้าไปในบ้านด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเห็นสภาพบ้านที่ควรเป็นระเบียบ ตอนนี้เละเทะไปด้วยงานปาร์ตี้บ้าบอของรงรอง!
คนแรกที่นรธีร์เห็นคือคนขับรถ ถัดมาก็คนสวนของที่บ้านเขา เฉิด และฉาย ทั้งสี่คนยืนอยู่ตรงหน้าโซฟาที่มีรงรองนั่งอยู่ โดยเฉิดกับฉายยังคงหันหลังให้ทุกคน ในขณะที่คนขับรถกำลังทำท่าทำทางใบ้คำให้คนสวนดูอยู่ จากนั้นคนสวนก็ทำท่าเลียนแบบคนแรกให้เฉิดดู เฉิดทำให้ฉายดู ท่าทางของพวกเขาตลกจนคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ข้างโซฟาของรงรองถึงกับหัวเราะเสียงดังเอิ๊กอ๊าก
“เอ้า ฉายจะตอบว่าอะไรจ๊ะ” ท่ามกลางเสียงเพลงดังกระหึ่มที่ทำให้คนในบ้านไม่ได้ยินเสียงรถนรธีร์เข้ามา รงรองตะโกนถามฉาย แล้วจิบวิสกี้ในมือ
ฉายหันมายิ้มหน้าซื่อ ก่อนจะทำท่าตามคำใบ้แบบเป๊ะตามเฉิดเลย ถึงจะเพี้ยนจากคนแรกมาบ้างก็เถอะ
“เอามือทำท่าติดกระดุมเสื้อแบบนี้ เก๊กหล่อ ทำท่าขรึมแบบนี้ หนูขอตอบค่ะ!”
“คุณธีร์! คำใบ้คือคุณธีร์แน่ๆ เลยค่ะ ยายเลี้ยงมา ยายจำได้” เสียงนั้นดังมาจากยายเอียด แม่นมของนรธีร์ที่ได้ยินว่ามีงานสนุกที่นี่ เลยมากับเขาด้วย!
“ถูกต้องครับผม”
คนขับรถคนแรกชี้นิ้วไปที่ยายเอียดที่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากรับ รงรองเองก็หัวเราะร่วนไปกับพวกสาวใช้ เธอเป็นคนเขียนคำใบ้นี้เองแหละ แต่ก็ไม่คิดจริงๆ ว่าในสายตาของคนในบ้านเขาจะมองนรธีร์ไม่ต่างจากที่เธอมองเลย คนขี้เก๊ก ชอบทำขรึม ทั้งที่จริงไม่ได้เป็นคนดุอะไรขนาดนั้นสักหน่อย
ตัวตนของเขา...ออกจะใจดี
รงรองเผลอยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงเขา ก่อนที่เสียงเพลงจะเงียบหาย ไปทันควัน เมื่อทุกคนหันไปมองยังจุดที่รงรองวางโทรศัพท์มือถือไว้ จึงเห็นว่านรธีร์เพิ่งกดปิดเพลงที่ต่อลำโพงบลูทูธขนาดใหญ่กับโทรศัพท์ รงรองยิ้ม ยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบ ก่อนจะเอ่ยทักสามีหมาดๆ ของตัวเองอย่างอารมณ์ดี
“อุ๊ย! พี่ธีร์ กลับมาแล้วเหรอคะ”
รงรองอารมณ์ดี แต่คนอื่นๆ รวมถึงเอียดด้วยนี่สิ เริ่มหนาวๆ ร้อนๆ อย่างไรไม่รู้กับใบหน้านิ่งเรียบที่คุกรุ่นไปด้วยความโกรธของนรธีร์
“เอียดกลับก่อนนะคะคุณงาม”
“ยายๆ หนูไปด้วย”
ทุกคนเลิ่กลั่กรีบลากลับ ไม่มีใครคิดว่านรธีร์จะกลับบ้านเร็วขนาดนี้ เพราะปกติชายหนุ่มบ้างานจะตาย โน่น ไม่ดึกดื่นเที่ยงคืน ไม่กลับ เอียดคิดไปคิดมาก็แอบยิ้มในใจว่า อ้อ! ลืมไปเลยว่าตอนนี้คุณชายน้อยของนางกำลังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน สงสัยจะกลับบ้านไวเพราะคิดถึงเมีย...
“เดี๋ยว เฉิด ฉาย อยู่ก่อน”
นรธีร์ยืนนิ่งมองสองสาวใช้ฝาแฝดที่กำลังยกมือไหว้เขา ไม่ให้ออกตามคนอื่นไปด้วย เขารอจนทุกคนกลับกันไปหมดแล้วถึงออกคำสั่ง
“ต่อไปไม่ต้องมาทำงานบ้านที่นี่แล้วนะ ใครอยู่ ก็ให้เขาทำเอง”
เฉิดหน้าเสีย เพราะเริ่มชอบเจ้านายสาวคนใหม่ที่แสนจะใจดีแล้ว ส่วนฉายเองก็ใจหายเลย ถ้าพวกเธอไม่ได้มาทำงานบ้านให้ รงรองก็เหนื่อยแย่เลยสิ
“เอ่อ หนู...” ฉายอยากจะอ้อนวอนขอมาช่วยนายหญิง แต่เมื่อ นรธีร์เหลือบมองด้วยดวงตาคมดุ ฉายก็สั่นไปหมดด้วยความกลัวจะโดนไล่ออก “หนู... หนู...”
“เฉิด ฉาย กลับบ้านไปก่อนไป”
รงรองเดินมาหยุดยืนอยู่ด้านหลังสองสาวใช้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เธอดุนหลังเฉิดกับฉายที่อ่อนวัยกว่าหลายปีให้เดินห่างออกจากนรธีร์มา ก่อนจะกระซิบบอก
“ไว้ค่อยมาสนุกกันใหม่ ทางนี้ฉันจัดการเอง”
รงรองขยิบตาให้ เฉิดยิ้มแหยๆ ส่วนฉายจับมือรงรองอย่างเป็นห่วง แม้ว่าจะเพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่ฉายก็รักของฉายเหลือเกิน
“คุณงามดูแลตัวเองนะคะ”
น้ำตาคลอๆ ของฉายทำให้รงรองชะงักนิดหน่อย ก่อนจะยิ้มให้แล้วยกมือโบกลา เธอรู้สึกแปลกๆ กับความซื่อของฉายที่แสดงทุกอย่างออกมาจากใจ ไม่ใช่ไม่ดีนะ มันดีมากเลยละ ดีมากเสียจนรงรองแอบรู้สึกว่าฉายช่างโชคดีที่สามารถนึกคิดหรือแสดงอะไรออกมาได้อย่างซื่อตรง โดยไม่มีใครมาคอยบังคับว่าต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้เหมือนเธอ
เมื่อประตูปิดลงแล้ว รงรองก็หันมายิ้มให้นรธีร์ เธอยักคิ้วที่ย้อมสีแดงเข้ากับสีผมให้เขาแบบกวนโทสะสุดๆ ห้องนี้เละเทะเพราะเธอเองแหละ เธอขยำกระดาษทายคำลงพื้นเกลื่อน ไหนจะพวกน้ำอัดลมและของกินกรุบกริบที่ให้คนขับรถไปซื้อมากินกัน พวกเขาไม่กล้าใช้โซฟาร่วมกับเธอ เลยวางจานวางแก้วกันไว้ที่พื้นรกไปหมด
คราวนี้ละ! เขาต้องบันดาลโทสะ ขอหย่า! แล้วก็ไล่เธอกลับอเมริกา เข้าทางเธอแน่นอน!