ทดลองอ่าน ปฏิบัติการนางฟ้าบัลลงดอร์ : ตอนที่ 2

 

 

ตอนที่ 2

 

 

“ยายเอวา! จะมากรี๊ดอะไรตรงนี้ คนหันมามองแล้วนั่น”

ข้าวใหม่รีบเอื้อมมือมาปิดปากเอวา แม้ห้างสรรพสินค้านี้จะมีคนน้อยแต่ก็ใช่ว่าไร้คน แล้วเอวาก็ดันกรี๊ดออกมาตอนที่กลุ่มวัยรุ่นสี่ห้าคนเดินผ่านมาพอดี

แต่เอวาสนใจที่ไหน

“กรี๊ดดดด” เธอกรีดร้องอย่างดีใจอีกครั้งเมื่อเพื่อนปล่อยมือ แถมยังสับขาสะบัดมือรัวๆ ถ้ามีพู่ในมือก็นำเชียร์ลีดเดอร์ได้เลย

“ยายเอ!” เพื่อนเสียงดังใส่อีกรอบ “อะไรจะออกนอกหน้าขนาดนี้ ถ้ายังไม่มีสติ ข้าวจะโทร.ไปบอกให้พี่มังกรเปลี่ยนใจเดี๋ยวนี้แหละ” เพื่อนขู่

“อ๊าย” เธอส่งเสียงใส่หูเพื่อนอย่างตั้งใจ

“ไม่ได้นะ ให้แล้วให้เลยไม่รู้ละ ไป” เธอจับข้อมือเพื่อนแล้วพาลากพลางกวาดตามองร้านรวงอย่างสนใจ “จะไปอิตาลีเราควรเริ่มจากอะไรดี ไปดูเสื้อก่อน นักบอลเขาชอบแบบรัดติ้วเห็นอกเป็นอกใช่ไหม ส่วนกระโปรงล่ะต้องสั้นแค่ไหน เสมอหูเลยเปล่า”

เพื่อนหยุดเดินกึก หันมาจ้องเขม็ง “นี่แกจะไปให้เขาดูตัวหรือยังไงถึงต้องจัดหนักขนาดนั้น แล้วอเลสซานโดรนี่เขาระดับโลก แกไปก็ไปเป็นจุดอยู่ในสนามใครเขาจะเห็น”

เธอยู่ปาก “ก็นั่นไง ถึงต้องจัดเต็มให้เห็นทีเดียวประทับใจจำได้อะ”

เพื่อนหรี่ตามองเธอหัวจรดเท้า “งั้น แค่เสื้อรัดนมโปรงสั้นเสมอหูก็ไม่พอ”

“อ้าว” เอวาเสียงอ่อย หน้าสลดเป็นต้นไมยราบเหี่ยวๆ พักเดียวก็ตาโต ก้มมองทรวดทรงตัวเอง

“งั้น ฉันจะไปทำดั้งอัปนมทันไหมแก”

“ยายเอวา!” ข้าวใหม่ทนไม่ได้ จับเธอหันร้อยแปดสิบองศาให้เห็นเงาเต็มตัวจากกระจกหน้าร้านเสื้อผ้าร้านหนึ่ง

“ส่องดูแล้วคิดใหม่เลย ที่แม่ให้มาก็ล้นทะลักจนหน้าจะคว่ำอยู่แล้ว”

“บ้า ใครเขานมใหญ่ขนาดนั้น”

“ก็แกไง” เพื่อนยืนยัน

“จริงอะ” เธอทำถามไปอย่างนั้น แอบภูมิใจต่างหาก แล้วเอวาก็หมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกดูหน้าอกตัวเอง ถ้าไม่ติดว่าอยู่กลางห้างฯ จะยกมือขึ้นคะเนไซซ์ด้วย

“นี่คุณหญิงเอวา” เพื่อนเรียก น้ำเสียงจริงจังจนเธอยอมสบตา

“แกน่ะเป็นคนสวยอยู่แล้ว แหม...ตัวเองก็รู้ตัวหรอก หุ่นบางร่างเพรียวเอวคอดออกอย่างนี้ หน้าก็หวานตาโตปากอิ่มน่าจูบ เป็นนางแบบได้สบาย ปัญหามันไม่ใช่เรื่องนี้ ปัญหาคือทำไงให้โดดเด่นพอจนพ่ออเลสซานโดรเห็นตัวไง แล้วเผื่อจะปิ๊งปั๊งสานต่อ”

เอวาเลิกคิ้วสูง ตามด้วยกะพริบตาถี่ๆ ถามซ้ำๆ “จริงหรา อาจจะมีโอกาสที่เขาจะปิ๊งใช่ไหม”

“ไม่จริง”

“อ้าว อะไรอะแก ก็เมื่อกี้...” เอวาหัวใจหล่นวูบ

คราวนี้เป็นเพื่อนที่จับข้อมือเธอแล้วพาลากไปแทน “ฉันประชด! เลิกฝันกลางวันได้แล้ว ไป ไปดูเสื้อหนาวผ้าพันคอยังจะเวิร์กกว่า ช่วงที่เราไปน่ะอิตาลีเข้าหน้าหนาวแล้วนะ!”



กลับหน้าหลัก        

Powered by MakeWebEasy.com