ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา...
สาวใช้ฝาแฝดได้รับคำสั่งให้พาเจ้านายคนใหม่ไปย้อมผมเป็นสีดำ และซื้อเสื้อผ้าตามแบบที่นรธีร์ส่งมาให้ทางไลน์ แต่นอกจากจะไม่ย้อมผมเป็นสีดำตามคำสั่งของเขาแล้ว ตอนนี้เฉิดกับฉายยังกำลังเดินตามเจ้านายสาวที่เพิ่งออกจากร้านทำผม ด้วยเส้นผมสีแดงเพลิง! จัดจ้านหนักไปกว่าสีชมพูอ่อนตอนแรกอีก
“เอ่อ เอ่อ จะดีเหรอคะคุณงาม”
ฉายใจกล้าเดินตามไปขนาบข้างแล้วถาม รงรองก็หันมายิ้มให้ แล้วสะบัดผมหนึ่งครั้ง กลิ่นแชมพูสระผมราคาแพงของร้านทำผมโชยชายจนฉายแทบจะเคลิ้มตาลอย
“ไม่สวยเหรอ”
รงรองถามยิ้มๆ ฉายก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ แล้วตอบตามความจริง
“สวยค่ะ ตะ...แต่”
ยังพูดไม่ทันจบ รงรองก็หยุดเดินหันมาเท้าสะเอวมอง จนสองสาวฝาแฝดขนลุกซู่ไปตามๆ กัน เพราะคิดว่าทำอะไรให้เจ้านายคนใหม่ไม่พอใจ
“เฉิดกับฉายก็น่าจะทำด้วยนะ สีน้ำตาลดีมะ เดี๋ยวฉันออกเงินให้”
“มะ...ไม่ดีค่ะ ไม่ดี” เฉิดยกมือโบกไปมาด้วยความครั่นคร้าม “คุณงามไปซื้อเสื้อผ้ากันดีกว่านะคะ นี่ค่ะ แบบเสื้อผ้าที่คุณธีร์ส่งมาให้เฉิดพาคุณงามไปซื้อ”
รงรองเพ่งมองแบบเสื้อผ้าสีขาวที่ปิดตั้งแต่ลำคอลงไปจนถึงข้อเท้าแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่เธอจะลากสองสาวฝาแฝดกลับเข้าไปในร้านทำผม เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังกรุ๊งกริ๊ง เจ้าของร้านรีบเดินออกมาต้อนรับอย่างนอบน้อม
“มีอะไรให้รับใช้อีกไหมคะคุณผู้หญิง”
“ค่ะ” รงรองตอบเสียงใส ก่อนผลักตัวสองสาวใช้ไปด้านหน้าตัวเอง “ฝากแปลงโฉมสองคนนี้หน่อยค่ะ อบไอน้ำ ทำสี ขอสีน้ำตาลอ่อนนะคะ น่าจะเข้ากับหน้าเขาดี ต้องขับให้หน้าหวานขึ้นแน่ๆ”
คำพูดของเจ้านาย ทำให้เฉิดเคลิ้มตาม แต่ฉายยังเกรงใจ
“แต่คุณงาม...”
พูดไม่ทันจบ เจ้านายสาวก็เผ่นออกไปนอกร้าน แต่ยังเปิดประตูค้างไว้ ยกมือโบกไปมาให้สองสาวใช้อย่างร่าเริง
“บ๊ายบาย เดี๋ยวฉันซื้อเสื้อผ้าเสร็จจะมารับนะคนสวย”
พูดจบก็หนีไปเลย ปล่อยให้เฉิดกับฉายถูกจับเสริมความงามในร้าน รู้ตัวอีกทีก็มานั่งย้อมสีผมที่เก้าอี้ข้างๆ กันแล้ว ฉายนั่งมองตัวเองตาปริบๆ ส่วนเฉิดหันไปกระซิบกระซาบกับน้องสาวฝาแฝดด้วยใบหน้าเคลิบเคลิ้มไม่หาย เพราะได้ทำผมฟรี
“นี่ คุณงามเขาน่ารักเนอะ”
ฉายคิดตาม ก่อนจะตอบด้วยถ้อยคำที่จริงใจ
“อืม อยากให้เขาอยู่กับคุณธีร์ตลอดไปเลยเนอะ”
เฉิดไม่ได้คิดอะไรมาก แค่อยากให้ตัวเองสวยขึ้นหน้าหวานขึ้นตามที่รงรองบอก เลยเออออกับน้องสาวฝาแฝดไป ในขณะที่ฉายห่วงใยในตัวรงรองมากกว่า ความละเอียดลออในหัวใจที่มีมากกว่าพี่สาวฝาแฝด ทำให้ฉายมองเห็นความสับสนในแววตาของรงรองอยู่ตลอด ถึงจะดูร่าเริงดี แต่รงรองก็เหมือนเป็นผู้หญิงที่แค่ร่ำรวย แต่ชีวิตยังไม่คอมพลีต และยังไม่เห็นช่องทางของอนาคตว่าจะไปทางไหนถึงจะดีที่สุดสำหรับตัวเองจริงๆ
เป็นห่วงจัง...
ฉายมองออกไปที่ประตูร้านด้วยความรู้สึกแบบนั้นเต็มหัวใจ